Monday, April 12, 2010

Malas tahap kronik

Lately, ntah apa yang merasuk I, I pun enggak tahu. Kemalasan I dah masuk "tahap kronik". Bukan malas apa, malas nak kuar ngan kenkawan, dah malas dah nak beronggeng2. Nak kata insaf, belum brapa nak insaf lagi, cuma malas jer nak kuar. Macam semalam (Ahad), berpuluh2 kali kenkawan I ajak kuar gi karaoke, celebrate besday kawan I, langsung I tak reply. Bukannya I anti-sosial tapi I rasa time I untuk anak2 memang "very limited". I memang takda masa langsung ngan anak2. So, I nak spend more time with them especially si kechik tuh. Sebelum tupun, hari Sabtu, my frens ni dah tinggalkan SMS banyak kali kat I, ajak lepak2 kat the Curve, pun I buat donno jer, malas nak kuar sebabnya masa tu I dok tengah "membongkang baik punyer" kat rumah mak I kat Selayang. Kalau tak kat rumah mak I pun, I lebih suka lepak kat rumah jer, rasa macam selama ni I tak betul2 "menghayati" rumah I sendiri. I miss sangat rumah I tuh. Itulah, kenkadang, heran jugak sesetengah orang tuh, rumah sendiri ada tapi suka bebenor dok melongok rumah orang, tak tahu malu pulak tuh. Tadi, sibuk si Dewi dok re-arrange sofa kat living room, lepas tuh, dia kata nak kemas bilik atas. Tapi masalahnya, banyak lagi barang2 yang bukan milik I tak diangkut keluar lagi, itu yang susah tuh, takleh nak buat pandai2 sendiri, so, terencatlah sikit plan si Dewi. Bukan setakat ngan kenkawan, I saje2 nak kuar gi shopping2 mallpun malas. Itu sebabnya, I pernah cakap kat Dewi, "nampak gayanya Dewi pun kena duduk rumah jerlah sebab akak ni malas nak gi melongok kat shopping compleks, keluarpun kalau nak bawak si Alea main2". Kawan I pun dah komplen yang susah benor nak ajak I kuar sejak dua menjak nih. Bukan tu aje, kalau calling2pun, I "buat dek" jer, malas nak jawab. "Hallo, pompuan, dunia belum kiamatlah, have some lifelah ......"

No comments:

Post a Comment